δυσ-μένεια ἡ тж. pl. вражда, ненависть, неприязнь Soph., Isocr., Plat. (τῶν πατρικίων πρὸς τὸν δῆμον Plut.): δυσμένειαν ἄρασθαί τινι Eur. воспылать ненавистью к кому-л.