δύσκολον τό Arst. = δυσκολία 3.
δύσκολος 2
1) (вечно) недовольный, брюзгливый, капризный (γῆρας Eur.; γερόντιον Arph.; ἄνθρωπος Dem.);
2) злобный, раздражительный (ζῷον Arph., Plat.);
3) мучительный, тяжёлый, трудный (ἡνιόχησις Plat.; δύσκολόν τί πρᾶξαι Dem.; πόλεμος, βίος Plut.).