δῠναστεία ἡ тж. pl.
1) власть, господство (ἀρχὴ καὶ ~ Soph.; αἱ δυναστεῖαι πολιτικαί Plat.; αἱ δυναστεῖαι τὴν τιμὴν ἔχουσιν Plut.);
2) (тж. ~ ὀλίγων ἀνδρῶν Thuc. и ὑπὸ τῶν ὀλίγων ~ Plat.) самовластие, олигархия Thuc., Lys., Plat.;
3) могущество, влиятельность (γνώριμος γενόμενος διὰ δυναστείας τινός Lys.);
4) pl. власти, правительство (τῶν πόλεων Polyb.).