δορι-άλωτος, ион. δουριάλωτος 2 (ᾰ) добытый копьём, т._е. захваченный на войне (χώρη Her.; λέχος Soph.; sc. γυνή Eur.; πόλεις Dem.): τὰ δορυάλωτα Isocr. завоевания.