δίψα, ион. δίψη ἡ
1) тж. pl. Arst. жажда (~ τε καὶ λιμός Hom.; πεῖνα καὶ ~ Plat.; πίνειν δίψης χάριν Arst.; οἴνου Plat.);
2) перен. жажда, влечение, страсть (ἀοιδᾶν Pind.).
διψάω (inf. διψῆν)
1) томиться жаждой, хотеть пить Hom., Aesch., Arst.: διψῆν ὑδάτων Her. страдать от отсутствия воды;
2) жаждать, страстно желать (ἄλλου Pind.; ἐλευθερίας Plat.; φιλοσοφίας Arst.; τιμῆς Plut.; τἢν δικαιοσύνην NT).