δι-πλᾰσιάζω
1) удваивать (τὸν ἔμπροσθεν χρόνον Plat.; τὴν παρασκευήν Plut.; ἀριθμὸς διπλασιαζόμενος Arst.): ἡ ὁλκὰς ἐδιπλασίασεν Lys. судно принесло сто процентов прибыли;
2) быть двойным, вдвое большим (καρπὸς διπλασιάζων τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις χώραις φυομένων Diod.).
