δι-οίκησις, εως ἡ
1) управление, заведование, руководство (οἰκίας καὶ πόλεως Plat.; πόλεως Arst., Plut.; ποιεῖν τινα κύριον τῆς διοικήσεως Arst.);
2) хозяйство: ὁ ἐπὶ τῆς διοικήσεως Dem. управляющий хозяйственными делами;
3) бюджет, доходы и расходы (ἔχειν ἱκανὰ χρήματα εἰς διοίκησιν Lys.; ἡ καθ᾽ ἡμέραν ~ Dem.);
4) небольшая область, часть провинции (τρεῖς διοικήσεις Asiaticae Cic.).