διά-πῠρος 2
1) горящий, пылающий (δαλός Eur.);
2) раскалённый, огненный (λίθος Xen.; μύδροι Arst.; σίδηρος Plut.);
3) пламенный, страстный (ἄνδρες Plat., Plut.; ἤθη Plut.): ~ πρὸς ὀργήν Plut. вспыльчивый;
4) жаркий, знойный (ξηροὶ καὶ διάπυροι τόποι τῆς οἰκουμένης Plut.).