δια-νόησις, εως ἡ
1) мышление, мысль (~ τε καὶ σῶμα Plat.; θεωρίαι καὶ διανοήσεις Arst.): νοήσεις, ἃς ἐναποκειμένας μὲν ἐννοίας καλοῦσι, κινουμένας δὲ διανοήσεις Plut. мысли, которые в состоянии покоя называются понятиями, а в состоянии движения — размышлениями;
2) образ мыслей (πρὸς γῆρας μένειν ἐν ταύτῃ τῇ διανοήσει Plat.).