Библейское слово "διακεχυμενοι" в греческих словарях

διακεχυμενοι [diakechymenoi]
Лексема: διαχέω
Кол-во: 1
Дворецкий И.Х. [e]

διαχέω — разливать

разливать

δια-χέω (aor. διέχεα — эп. ион. διέχευα)

1) разливать, переливать (ἔλαιον ἐκ δεξαμένης ἐς ἄλλο διαχεόμενον Her.);

2) pass. стекать (ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὸ πέλαγος Plut.);

3) (о реке) размывать, разрушать (χοῦν Her.; ἴχνη Xen.); pass. разрушаться, разваливаться (χῶμα διαχεῖται Thuc.);

4) разделять, разъединять (τὰ συγκεκριμένα Plat.);

5) разрубать, рассекать (βοῦν ἅπαντα Hom.);

6) растворять, распускать или разрежать (ἡ θερμότης διαχεῖ τὸν ἀέρα Arst.); растворяться (τὰ φάρμακα διαχοῦνται Arst.);

7) pass. испаряться (τὸ ὑγρὸν διαχεῖται ὑπὸ τοῦ πυρός Arst.);

8) pass. таять (διαχεῖται ἡ χιών Xen.);

9) pass. расходиться, распространяться (εἰς ἅπαντα τὰ μέρη τοῦ σώματος Arst.);

10) pass. разбегаться (οἱ στρατιῶται διαχέοντο Xen.);

11) pass. разлагаться, истлевать (ὁ νεκρὸς τεταριχευμένος οὐδὲν διεχέετο Her.);

12) расслаблять (σώματα ὑπὸ μέθης διακεχυμένα Plat.): διακεχυμένος Plut. развязный;

13) ослаблять, притуплять (τὴν αἴσθησιν τοῦ ἁπτομένου Plut.);

14) смягчать, успокаивать, утешать (λόγοις ἐπιεικέσιν Plut.): διακεχυμένος τῷ προσώπῳ или διακεχυμένῳ προσώπῳ Plut. с весёлым лицом; εὐφραινόμενος διαχεῖται Plat. он преисполнен радости;

15) разрушать, расстраивать (τὰ βεβουλευμένα τινός Her.).