δειλός 3
1) робкий, боязливый, трусливый (Hom., Hes., Eur., Thuc., Plat., Arst., Plut.; πρός τι Plut. и τινος или ποιεῖν τι Anth.);
2) жалкий, несчастный (βροτοί Hom.; γῆρας Hes.; νέκυες Theocr.);
3) презренный, низкий (~ τε καὶ οὐτιδανός Hom.; δειλῶν τε καὶ ἐσθλῶν τέκμαρ Hes.; κέρδη Soph.).