δᾱνός 3 [δαίω II] горючий, т._е. хорошо высушенный, сухой (ξύλα Hom., Arph.).
I δάνος, εος (ᾰ) τό Anth. = δάνειον.
II δάνος ὁ макед. Plut. = θάνατος.
