βᾰσῐλεία, ион. βᾰσῐληΐη ἡ
1) царская власть Her., Thuc., Xen., Arst.;
2) царствование (ἀπὸ τῆς Φιλίππου βασιλείας Diod.);
3) царство, королевство Her., Diod.;
4) царская корона (ἔχειν βασιλείαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς Diod.).
βᾰσιλεία f к βασίλειος.
I βᾰσίλεια, ион. βᾰσῐληΐη ἡ царица или царевна Hom., Pind., Aesch., Soph., Her., Arph., Plut.
II βᾰσίλεια τά pl. к βασίλειον.
βᾰσῐλίζω принадлежать к царской партии (ποιῆσαί τινα βασιλίσαι προθυμότατα Plut.).