I ἅρμα, ατος τό тж. pl.
1) конная повозка (ὑφ᾽ ἅρμασιν ἵππος, ἐν δ᾽ ἀρότρῳ βοῦς Pind.);
2) боевая колесница Hom., Trag., Xen., Arst., тж. священная (~ ἱρὸν τοῦ Διός Her.) и (у римлян) триумфальная (ἅρματι χρήσασθαι Plut.);
3) конная запряжка (τέθριππον Pind.; τέτρωρον Eur.);
4) упряжная лошадь (ἅρματα τρέφειν Xen.; ἄρματα φυσῶντα καὶ πνέοντα Arph.).
II ἅρμα, v._l. ἄρμα, ατος τό дельф. любовь (τὴν Ἀφροδίτην ~ καλοῦσιν Plut.).