ἁπᾰλός, эол. ἀπαλός 3 (ᾰπ)
1) нежный, мягкий (δειρή, χεῖρες Hom.; στόματα Hes.; βρέφος Eur.; καρπός Her.; κρέα Arph., Xen.; ψυχή Plat.);
2) изнеженный, изысканный (δίαιτα Plat.);
3) слабый, медленный (πῦρ Diod.).
