ἀνα-μένω, поэт. ἀναμίμνω и ἀμμένω
1) ожидать, выжидать (ἐΰθρονον Ἠῶ Hom.; τὸν ἥλιον Her.; τινά Pind., Soph., Eur., Thuc.; τὴν ἀπόκλισιν καὶ περιφορὰν τοῦ φωτός Plut.; οὐκ ~ ἀνάγκην προσγενέσθαι Thuc.);
2) терпеливо переносить, терпеть (τι Dem.);
3) медлить, тянуть, откладывать (τι Eur.; μὴ ~ τὸ πορίζεσθαι τὰ ἐπιτήδεια Xen.).