Библейское слово "διεφθαρται" в греческих словарях

διεφθαρται [diefthartai]
Лексема: διαφθείρω
Кол-во: 1
Дворецкий И.Х. [e]

διαφθείρω — разрушать

разрушать

δια-φθείρω (fut. διαφθερῶ, aor. διέφθειρα, pf. 1 διέφθαρκα, pf. 2 διέφθορα; pass.: aor._2 διεφθάρην, pf. διέφθαρμαι)

1) разрушать (πόλιν Hom.); уничтожать, опустошать (ὑὸς χρῆμα τὰ ἔργα διαφθείρει Her.; ἔλαφος διαφθείρων τὴν νόμην Arst.);

2) убивать, умерщвлять (τινά Her.); pass. погибать (λιμῷ Her.; πᾶς διέφθαρται στρατός Aesch.);

3) разрушать, повреждать, портить (αἱ νῆες διεφθάρησαν Her.); расстраивать (τὴν συνουσίαν Plat.): τῶν οὕτερος διέφθαρτο Her. (у Креза было два сына), из которых один был калекой; διεφθαρμένος τὴν ἀκοήν Her. глухой; διεφθαρμένος τὰ ὄμματα Plat. с испорченным зрением или ослепший; ὑπὸ τῆς νόσου διεφθαρμένος Isocr. надломленный болезнью; διεφθάρθαι φρένας Eur. прийти в уныние; τὴν φρόνησιν διαφθαρείς Isocr. потерявший рассудок;

4) искажать, извращать (νόμους, γραμματεῖον Isocr.);

5) совращать, развращать (γυναῖκα Lys.; κόρην Men.; τοὺς νέους Plat.);

6) (тж. ~ νομῇ χρημάτων Aeschin., ἐπὶ χρήμασι Dem., ἀργυρίῳ и διὰ κέρδος Arst.) подкупать (τινα Her., Dem.);

7) портиться (ὑπὸ εὐτυχίας βεβαίου διεφθορώς Plut.): διέφθορας Hom. ты потерял рассудок; τὰ διεφθορότα σώματα Plut. гниющие тела.