λεπτομερής ανάλυση κειμένου: https://bibleox-com.translate.goog/ru/ru/w/афанасий-великий-послания-41-42?_x_tr_sl=ru&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=ru&_x_tr_pto=wapp
[αρχή λείπει]
...αφού απαρνήθηκαν τέτοια πίστη. Αυτή η διδασκαλία δεν είναι έργο Χριστιανών, αλλά ιδέες Ελλήνων και ματαίες φαντασιώσεις. Όταν οι κόλακες και οι οπαδοί των αιρέσεών τους, οι Μελιτιανοί, τους υπερέβησαν σ’ αυτό, έγιναν αξιοθρήνητοι – όχι μόνο επειδή αντήλλαξαν το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού με το όνομα του Αρείου και έγιναν Αρειανοί αντί Χριστιανοί, όπως είπα προηγουμένως, αλλά και επειδή τιμούν τη δημιουργία, όπως οι Έλληνες, αντί για Αυτόν που τα έπλασε όλα, δηλαδή τον Θεό, ισχυριζόμενοι ότι ο Μονογενής Υιός του Θεού είναι κτίσμα. Οι πράξεις τους όντως ανταποκρίνονται στις σκέψεις τους, όπως του τρελού για τον οποίο ο ψαλμωδός είπε: «Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός. Διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἀνομίαις» (Ψαλμ. 53:1, 14:1). Διότι, προφέροντας ανοησίες, όπως κάποτε ο Πιλάτος και ο Ηρώδης, τολμούν επιπλέον να επαναστατούν κατά του Κυρίου και να βλασφημούν τους αγίους που κοιμούνται εν τω ονόματί Του – σαν να εκδικούνται επειδή εκείνοι ομολόγησαν Αυτόν που αυτοί αρνούνται.
Βέβαια, τα σώματα των μαρτύρων, που αγωνίστηκαν αξίως, δεν τα κρύβουν στη γη, αλλά τα εκθέτουν σε κλίνες και βάθρα, ώστε όποιος θέλει να τα δει. Το κάνουν αυτό, φαινομενικά για να τιμήσουν τους μάρτυρες, αλλά στην πραγματικότητα είναι προσβολή – και το πράττουν με ειδεχθή σκοπό. Επειδή δεν έχουν σώματα μαρτύρων στις πόλεις τους και δεν ξέρουν ποιος είναι μάρτυρας, σκέφτηκαν να κλέψουν τα λείψανα και να τα απομακρύνουν από τα κοιμητήρια των καθολικών εκκλησιών. Έτσι, όταν τους κατηγορούν για την απόρριψη Εκείνου που οι μάρτυρες ομολόγησαν, ζητούν τα σώματα από εκείνους που μόλις τα έθαψαν, τα μεταφέρουν και μέσω αυτών εξαπατούν όσους διαστρέφουν. Όμως, «τὸ μερὶς τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἔστιν ἐν πλάνῃ» (Ιερ. 10:15-16), και οι πατέρες μας δεν μας παρέδωσαν κάτι τέτοιο· αντιθέτως, θεωρούν τέτοια πράξη παράνομη.
Παλαιότερα, ο Θεός έδωσε την ποινή στον Αδάμ: «Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (Γεν. 3:19). Αυτά τα λόγια αφορούν όλους τους απογόνους του Αδάμ, και παντού οι νεκροί θάβονται. Έτσι έπραξε και ο Αβραάμ: αγόρασε το σπήλαιο από τον Εφρών και έθαψε εκεί τη γυναίκα του, τη Σάρρα. Έπειτα ο Ισαάκ έθαψε τον Αβραάμ, και στο ίδιο σπήλαιο [τοποθετήθηκε] το σώμα του Ιακώβ. Ο Ιωσήφ, πεθαίνοντας, έδωσε εντολή για τα οστά του. Η Γραφή αναφέρει επίσης για καθέναν από εκείνους που άφησαν [το σώμα τους], ότι θάφτηκαν [σε τάφους. Η Γραφή λέει] σε δύο [τόπους] για τους προφήτες ότι θάφτηκαν, [όταν λέει:] «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων» (Ματθ. 23:29). [......] Πέτρος [......].
Μην θαυμάζουμε που ο εξωτερικός τόπος [μαρτυρεί] για το σώμα του Κυρίου, ότι τοποθετήθηκε σε τάφο· και πάλι: «Οἱ τάφοι ἀνεῴχθησαν, καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθησαν· καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς» (Ματθ. 27:52-53). Αυτό μπορεί] να βρεθεί στις Γραφ[ές......] και εκείνοι που [απεβίωσαν, κρύφτηκαν] κάτω από τη γη. [.........] τάφους και ποιος [.........] πραγματικά· [.........] άγιοι, από εκείνους. Ποιος [τους διέταξε] να κάνουν τέτοια πράγματα; Σε ποια Γραφή [βρήκαν] αυτά [......] στον καιρό τους, και σύμφωνα [...........]. Ποιος [.........] για να συμβεί κάτι τέτοιο [.........] ενώθηκε με [.........] είπε ότι είδε [.........] Πέτρος επίσης [.........] οι απ[όστολοι θάφτηκαν [.........] όλοι [.........] σώμα[.........] τάφους, αλλά [.........] λόγος [.........] επειδή προκάλεσαν τον θυμό του Κυρίου και έγιναν ακάθαρτοι ενώπιον των μαρτύρων και εχθρών της Γραφής. Διότι απήκουσαν της φωνής που λέει: «Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου, καὶ ἐν τοῖς προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε» (Ψαλμ. 105:15). Είναι εμφανές κακούργημα να ζητούν και να κλέβουν από τους τάφους των μαρτύρων, χωρίς να τους θάβουν ως αγίους, και κυρίως όπως τον Ίδιο τον Κύριο, και να μοιάζουν (ή να παρομοιάζουν;) με τους ψευδοπροφήτες.
Άνθρωποι σαν κι αυτούς, και οι ακόλουθοί τους, θα πέσουν στο δρόμο από σπαθί και πείνα, και δεν θα υπάρχει κανείς να τους θάψει, όπως είπε ο προφήτης Ιερεμίας· για τους αμαρτωλούς από τον λαό είπε: «Οὐ κλαυθήσονται οὐδὲ ταφήσονται· εἰς παράδειγμα ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς ἔσονται» (Ιερ. 16:4)· και για τον Ιωακείμ, βασιλιά του Ιούδα, που αμάρτησε πολύ, είπε: «Οὐκ ἀλοφυρθήσονται αὐτῷ· οὐαί, ἀδελφέ! [...] Ταφὴν ὄνου θάψουσιν αὐτόν! Σαπήσεται καὶ ἐκριφήσεται ἔξω τῶν πυλῶν Ἰερουσαλήμ!» (Ιερ. 22:18-19).
Ποιος θα περιφρονήσει τους αιρετικούς σύμφωνα με τις αξίες τους; Ποιος θα θελήσει να τους συναντήσει, όταν χλευάζουν τα σώματα των αγίων, σαν ψευδοπροφήτες; Ποιος, βλέποντας τα σώματα των προφητών και μαρτύρων πεταμένα και εκτεθειμένα, δεν θα αγανακτήσει;
Αυτό δεν είναι έργο Χριστιανών. Ο Παύλος δεν μας παρέδωσε τέτοιο πράγμα· ούτε οι πατριάρχες και οι προφήτες έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο. Αλλά οι Μελιτιανοί το αποφάσισαν για το κέρδος τους, όπως η πονηριά του Ιεροβοάμ, που πωλούσε περιστέρια και άλλαζε χρήματα στο ναό του Θεού, όπως γράφεται. Είναι σαφές ότι σε εκείνους που τότε αμάρτησαν έτσι και εκδιώχθηκαν με μαστίγιο, ο Κύριος είπε: «Μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ Πατρός μου οἶκον ἐμπορίου» (Ιωάν. 2:16). Και χωρίς αμφιβολία, θα ακούσουν και αυτοί όταν τους πει: «Μὴ πωλείτε τα σώματα των μαρτύρων μου, μηδὲ ἐμπορεύεσθε τὴν ωραίαν ομολογία τους για αγάπη χρημάτων»· διότι όσοι κάνουν παρόμοιο λάθος, αναπόφευκτα θα λάβουν την ίδια ανταπόδοση.
Αρκετά ειπώθηκαν για να φανεί η κακία και η πονηρία των αιρετικών σ’ αυτό το θέμα. Εμείς, όμως, τα τέκνα της Εκκλησίας, πρέπει να φροντίσουμε να μην μοιάσουμε σ’ αυτούς σε τίποτα...
[συνέχεια λείπει]