Hieronymus Stridonensis, saeculo IV
Hieronymus Stridonensis, saeculo IV

Opera sanctorum Patrum antiquorum et scriptorum ecclesiasticorum

Hieronymus Stridonensis, saeculo IV

Text prepared by the bibleox community

We want this text to be accessible to everyone — that's why we've prepared this translation. Unfortunately, it's not always possible to find ready-made translations, so we create them ourselves. Both automated tools and humans work on this. You can help too! Some parts might not sound perfect, but we've tried to preserve the accuracy of the meaning. If you notice an inaccuracy or want to improve the text — criticism is welcome! Even better — join the community and suggest your edits. Like Wikipedia materials, this text is freely available under the CC BY-SA license.

venerabilis, beatus (~347-419), inclytus Ecclesiae pater, egregiorum theologicorum moraliumque operum auctor, canonici textus Bibliorum Latini conditor.
This text is available in other languages:

Memoria: 15(28) Iunii

Vita

De primis annis vitae beati Hieronymi Stridonensis parum notum est. Tempus et natalem diem exactum et ipsum nomen saeculare (quamquam veri simile est eum Eusebium nuncupatum esse) oblivione obduxit. Locus nativitatis Hieronymi — Strido (oppidulum in finibus duarum provinciarum: Dalmatiae et Pannoniae situm). Parentes Hieronymi Christiani erant. Existimatur eos statu sociali inter libertos locupletes fuisse.

Educationem primam Hieronymus sub magistri cura domo accepit. Deinde, parentibus volentibus, Roman profectus est, ubi studia continuavit. Inter disciplinas alias philosophiam et eloquentiam didicit. Dum Romae habitavit, multas temptationes passus est, quas non semper superavit. Quamquam, illud fidei lumen, quod adhuc in pueritia in eius corde mater et pater accenderant, servare potuit. Diebus Dominicis, exempli gratia, sepulchra martyrum Christianorum invisere amabat, quorum impressio animam eius tam valde commovebat, ut, ut ipse confessus est, vivus in sepulcrum descendere sibi videretur.

Romae degens, Hieronymus vitam suam mutare statuit. Verisimile est eum hoc tempore baptismum accepisse. Postquam ex Urbe aeterna discessit, per Gallias iter faciens, serio de monachatu cogitavit. Cum anno 372 in patriam Stridonem rediit, parentes suos iam viventes non invenit. Necessitas sororis fratrisque minoris et hereditatis paternae curandae eum coegit consilia de solitudine differre. Aliquot tempus in Aquileia vixit, cum sodalibus "semi-monastici" circuli conversatus. Deinde in Orientem profectus est, Hierosolymam, Syriam et Aegyptum invisere volens. Sed, cum Antiochiam pervenisset, graviter aegrotavit.

Post convalescentiam, in Thebaide Syriae consedit; ut putatur, in monasterio illius loci. Ibi per quinque fere annos in laboribus et oratione vixit. Eodem tempore Scripturam Sacram et linguam Hebraicam studuit. Antiochiae communitati episcopi Paulini se adiunxit et in presbyterum ordinatus est. Brevi post, Constantinopolim se transtulit, ubi cum duobus magnis sanctis: Gregorio Nazianzeno et Gregorio Nysseno congressus est. Anno 381 Constantinopoli relicta, Roman profectus est. Eo tempore Concilium ob schisma Meletianum ibi habitum est. Romae beatus pater officium secretarii apud papam Damasum meruit.

Non omnes altam vitam spiritualem patris Hieronymi aequo animo ferebant: multis erat increpatio. Contra sanctum insidiae factae sunt. Criminaliones ortae sunt. Ad cetera crimina addita est crimina sympathiae in Origenem.

Morte papae Damasi, anno 384 secuta, pressio in patrem Hieronymum aucta est: novus papa, Siricius, eum non amabat. Tunc beatus, fratre Pauliniano comite assumpto, Romam reliquit et in Terram Sanctam profectus est. Locis sanctis honoratis, peregrinationem in Aegyptum suscepit. Ibi Didymum Caecum audire et cum eremitis Nitriae colloqui contigit.

Anno 386 Hieronymus coenobium monasticum in Bethleem praefecit. Praeter monasterii administrationem et exercitia ascetica, operibus litterarius vacabat.

Meritum beati Hieronymi in scripta ecclesiastica difficilius est aestimare. Litterarium patrimonium amplissimum post se reliquit. Una e praecipuis eius meritis putatur translatio Librorum Sacrae Scripturae in linguam Latinam. Die 30 Septembris anno 420 sanctus ad Dominum migravit.

37
Published by: Rodion Vlasov
Want to fix or add something? Tell us: https://t.me/bibleox_live
Or edit this article by yourself: Edit